ΠΑΣΟΚ delenda est¹?

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΧΗΤΗΣ 09/10/2013

Από την στάση ενός κόμματος απέναντι στην ιστορία, τους ηγέτες, την ιδεολογία και τα σύμβολά του, ή ακόμη και από τον τρόπο που βιώνει τις ιστορικές επετείους ή τις ημερομηνίες με ιδιαίτερο συμβολισμό, κρίνεται η υγεία, η δυναμική και η προοπτική του. Η επέτειος της 3^ης του Σεπτέμβρη, της ιδρυτικής διακήρυξης του ΠΑΣΟΚ,  έπαψε εδώ και χρόνια να αποτελεί ορόσημο ιστορικής μνήμης και πηγή πολιτικής έμπνευσης. Εγκλωβίστηκε στα γρανάζια της κομματικής γραφειοκρατίας και αφυδατώθηκε από τα βαθύτερά της νοήματα. Μοιραία ξέπεσε σε φιέστα ρουτίνας επαρχιώτικης αισθητικής.

Φέτος όμως με αφορμή την 39^η επέτειο από την ίδρυση του Κινήματος η ηγεσία πρωτοτύπησε επιλέγοντας την διοργάνωση ενός διήμερου πολιτικο-επιστημονικού Συνεδρίου με σκοπό να αξιολογηθεί η πορεία της Παράταξης αλλά και να διατυπωθεί μια ολοκληρωμένη πρόταση για το μέλλον της πατρίδας². Αξίωση οπωσδήποτε υπερφίαλα φιλόδοξη για το δημοσκοπικά συρρικνωμένο, πολιτικά εκφυλισμένο, υπόδικο σοσιαλιστικό κατάλοιπο που φέρει το όνομα ΠΑΣΟΚ. Κι αυτό γιατί πολιτικά ανεπαρκείς και μορφωτικά αναλφάβητοι δεν μπορούν, παρά τις όποιες προθέσεις, να οργανώσουν θεωρητικά Συμπόσια. Εδώ και χρόνια έπαψαν να παράγουν αυτόχθονη ιδεολογία, να διαθέτουν πρωτότυπη πολιτική σκέψη.

Το Συμπόσιο θα μπορούσε να αποτελέσει μιας πρώτης τάξης ευκαιρία για την ανάλυση και ερμηνεία του ιστορικού κύκλου της μεταπολίτευσης. Του κύκλου που έκλεισε την στιγμή της ένταξης της χώρας στο μηχανισμό στήριξης με την υιοθέτηση σκληρών αντιλαϊκών πολιτικών και την συνεπακολουθούμενη απώλεια της εθνικής κυριαρχίας και αξιοπρέπειας. Θα μπορούσε να είναι ένας τίμιος απολογισμός εφόσον εμπεριείχε όρους κοινωνικής λογοδοσίας.

Οι διευθύνουσες πολιτικές ομάδες του Κινήματος για άλλη μια φορά προσπάθησαν να αποποιηθούν τις προσωπικές τους ευθύνες, αναζήτησαν άλλοθι και αρνήθηκαν την αλήθεια. Δυστυχώς επέλεξαν το δρόμο του άκομψου πολιτικού μεταμορφισμού. Τα ίδια έκαναν και στο Συντακτικό Συνέδριο λίγους μήνες νωρίτερα.

Οι αποτυχημένες νομενκλατούρες της μεταπολίτευσης, αυτουργοί της οικονομικοπολιτικής Κρίσης, βάνδαλοι της Δημοκρατίας, αρνητές του Λόγου, κατσαπλιάδες του Κράτους, νομοθέτες της ατιμωρησίας και υπέρμαχοι της θεωρίας των δύο άκρων προκαλούν όταν εμφανίζονται ως αυτόκλητοι σωτήρες, τιμητές των θεσμών και επικριτές των προνομίων. Ο Γκεμπελισμός, η διαστρέβλωση του νοήματος των λέξεων, η υιοθέτηση θεωριών συνομωσίας και ο αποπροσανατολισμός αποτελούν διαχρονικά προσφιλείς τακτικές τους.

Τέτοιες πρακτικές αποτελειώσαν την Δημοκρατία, έσπειραν το σπέρμα του Ολοκληρωτισμού, κατέστρεψαν την διαλεκτική, πολτοποίησαν πολιτικές συνειδήσεις. Το θεσμικό και πολιτικό ψέμα έγινε μέσο επιβολής και αυτοσυντήρησης της εξουσίας.  Ας μην αναρωτιόμαστε γιατί οι πολίτες συνήθισαν και υποτάχθηκαν σε αυτό και από την μνήμη, την Μνημοσύνη πέρασαν στα Μνημόνια και από εκεί στο τέρας του Φασισμού.

Το σημερινό κατάλοιπο του μεγαλύτερου ιστορικού εγχειρήματος της μεταπολίτευσης όχι μόνο απεμπόλησε την πολιτική του ταυτότητα αλλά χωρίς καμία αμφιβολία, πλέον κινείται στον αντίποδα της ιδεολογικής πλατφόρμας και των θεμελιωδών του αρχών  όπως αυτές προσδιορίζονται από την Ιδρυτική Διακήρυξη. Κατάντησε δεκανίκι της Δεξιάς που προπαγανδίζει ως μονόδρομο τις μνημονιακές πολιτικές και δογματικά αρνείται τη συνεργασία με την Αριστερά. Η πολιτική υπανάπτυξη και ο ηθικός εκφυλισμός φαίνεται να μην έχουν όρια.

Η Ηγεσία ξεχνά πως η αναζωογόνηση του Κινήματος είναι διαχρονικά συνυφασμένη με την ικανότητα διαμόρφωσης ενός προγράμματος που εμπνέει και ενισχύει τις συλλογικές ταυτότητες, την καλλιέργεια της έννοιας του κοινού συμφέροντος, του συλλογικού καλού, της κοινωνικής αλληλεγγύης, της εθνικής αξιοπρέπειας³. Η εκπόνηση ενός τέτοιου προγράμματος ελπίδας, μεταρρυθμίσεων και ανασυγκρότησης προϋποθέτει πολλαπλές υπερβάσεις. Επαναπροσδιορισμό στρατηγικής, νέες συμμαχίες, αλλαγή ρόλων και προσώπων, άμεση απαγκίστρωση του Κινήματος από τις μνημονιακές εμμονές.

Γιατί το ΠΑΣΟΚ μπορεί να υπάρχει όπως πρέπει. Διαφορετικά δεν πρέπει να υπάρχει⁴.

1. Παράφραση της γνωστής λατινικής φράσης «Carthago delenda est» που μεταφράζεται ως «η Καρχηδόνα πρέπει να καταστραφεί».

2. Ομιλία του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου στην εκδήλωση για

    την 39η επέτειο της Διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη

3. Μ. Χαραλαμπίδης. Από το ΠΑΣΟΚ στο ΚΚΚΑΣΟΡ.

4. Αντώνης Τρίτσης