20 Δεκ 2005

8ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Κεντρικής Ένωσης
Δημοτικών και Νομαρχιακών Συμβουλίων Νεολαίας




Στην ακριτική Καστοριά πραγματοποιήθηκε το περασμένο τριήμερο το 8ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Κεντρικής Ένωσης Δημοτικών και Νομαρχιακών Συμβουλίων Νεολαίας (ΚΕ.ΔΗ.ΝΟ.ΣΥ.ΝΕ) με τη συμμετοχή 150 περίπου εκπροσώπων Συμβουλίων από ολόκληρη την επικράτεια.
Το ΔΗ.ΣΥ.Ν Κιλκίς εκπροσώπησε ο πρόεδρος του ΟΝΕΕ Κιλκίς Νίκος Τερζής ενώ τρεις ακόμα κιλκισιώτες παρακολούθησαν ως παρατηρητές τις εργασίες του Συνεδρίου το μέλος του Δ.Σ. Μιχάλης Αμοιρίδης καθώς και η Μαρία Κουσουλέτη και Δέσποινα Καρακαλίδου.
Το θέμα που κυριάρχησε ήταν τόσο η επιτακτική ανάγκη της διεξαγωγής ενός μεγάλου διαλόγου για την πολιτική της νέας γενιάς όσο και ο σχεδιασμός μιας εθνικής στρατηγικής στα πλαίσια της οποίας θα ιεραρχηθούν τα κοινωνικά ζητήματα που αφορούν τη νεολαία του τόπου μας.
Αφορμή του διαλόγου αποτέλεσε το νέο σχέδιο νόμου που κατατέθηκε στα τέλη του περασμένου μήνα από τα Υπουργεία Παιδείας και Εσωτερικών, που περισσότερο οξύνει παρά επιλύει τα χρονίζοντα προβλήματα των Συμβουλίων Νεολαίας με βασικότερο αυτό της θεσμοθέτησης.
Το πολιτικό θερμόμετρο εκτινάχθηκε στα ύψη όταν το λόγο έλαβε ο σύνεδρος του Κιλκίς Νίκος Τερζής. Κατά τη διάρκεια της εμπεριστατωμένης του τοποθέτησης χαρακτήρισε το σχέδιο νόμο ως «διάτρητη κουρελού» που δεν επιλύει πρακτικά ζητήματα όπως η νομική υπόσταση και χρηματοδότηση των Συμβουλίων Νεολαίας, θέτει ανώτατα ηλικιακά όρια που δεν στηρίζονται στα διεθνή πρότυπα και τέλος προβλέπει καθολική ψηφοφορία με ανοιχτά μητρώα.
Τέλος κ. Τερζής αποτέλεσε την μοναδική παραφωνία σε σύνολο 150 εκπρόσωπων συμβουλίων, καταψηφίζοντας το εν λόγο προσχέδιο νόμου ως βάση διαλόγου, σε ένα συνέδριο «ομόφωνων» αποφάσεων και λάιτ αντιπαραθέσεων. Η παραμονή της έδρας της  ΚΕ.ΔΗ.ΝΟ.ΣΥ.ΝΕ στη Θεσσαλονίκη αποτελεί προσωπική δικαίωση ενάντια στην αλαζονική συμπεριφορά της ηγεσίας της.



24 Νοε 2005


Κιλκίς 24/11/2005

Αισχρών εστί και λέγειν1.


Δ.Σ Δημοτικού Συμβουλίου Νεολαίας Κιλκίς


Το Δημοτικό Συμβούλιο Νεολαίας (ΔΗΣΥΝ) Κιλκίς αποτελεί έναν πρωτοποριακό θεσμό εθελοντικής συμμετοχής, προσφοράς και δράσης. Ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 2001 φιλοδοξώντας να γεφυρώσει το κενό ανάμεσα στην κοινωνία των νέων πολιτών και στο αίτημα της διεκδίκησης πρωταγωνιστικών ρόλων και ουσιαστικών παρεμβάσεων στο δημόσιο βίο. Ενθαρρύνοντας την συστηματική ενασχόληση των νέων με τα κοινά, λειτουργεί ως ένα πρότυπο φυτώριο ενεργών πολιτών με αυξημένο το αίσθημα τόσο της κοινωνικής τους ευθύνης όσο και του πολιτικού τους χρέους.
Σε όλο αυτό το διάστημα της λειτουργίας του, το ΔΗΣΥΝ Κιλκίς μέσα από το πλούσιο έργο του κατάφερε να καταξιωθεί στη συνείδηση των πολιτών του δήμου ενώ παράλληλα απέκτησε κύρος και αναγνώριση πανελλήνιας εμβέλειας, δικαιώνοντας πλήρως τους πρωτεργάτες και αρωγούς του τολμηρού εγχειρήματος.
Τον τελευταίο όμως καιρό και ενόψει των προσεχών εκλογικών διαδικασιών για την ανάδειξη του νέου προεδρείου του συμβουλίου, αποκαλύπτεται ένα αριστοτεχνικά δομημένο σχέδιο υπονόμευσης και απαξίωσης του θεσμού με κύριο στόχο την άλωση της εξουσίας. Παρελκυστική τακτική πλήρως εναρμονισμένη με τις επιταγές της ηγεσίας συγκεκριμένης κομματικής νεολαίας που μεθοδεύεται από εντεταλμένους της προβοκάτορες. Πειθήνια κομματικά στελέχη δηλαδή, που ανενόχλητα δρουν κάτω από την ασυλία που τους παρέχει η ιδιότητα του μέλους του ΔΗΣΥΝ έτσι ώστε να επιτευχθεί η επιζητούμενη απορρύθμιση της λειτουργίας του Συμβουλίου και επομένως να πληγεί η θεσμική και πολιτική του υπόσταση. Και όλα τα παραπάνω καλυμμένα δυστυχώς με ένα μανδύα ένοχης σιωπής.
Προσφιλή τους πρακτική αποτελεί η καταστρατήγηση του διαλόγου. Λοίδωρες ετικέτες, σκόπιμες παραποιήσεις απόψεων, σπιλωτικοί υπαινιγμοί, κατάπτυστοι χαρακτηρισμοί, ανυπόστατες κατηγορίες, προσωπικές επιθέσεις, εμπρηστικές δηλώσεις προδικάζουν διαλεκτικά ναυάγια και αναπόφευκτα οδηγούν στην απογοήτευση της πλειοψηφίας των μελών του ΔΗΣΥΝ. Απογοήτευση η οποία και εκφράζεται με την ενσυνείδητη αποχή και αποστασιοποίηση από το θεσμό. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο και συγκυριακό το γεγονός πως στην τελευταία συνέλευση παραβρέθηκαν 7 μόνο από τα 42 μέλη. 
Και να ήταν μόνο αυτό. Αποσβολωμένοι παρακολουθούμε εσχάτως μέλος του ΔΣ σε ένα εκστατικό παραλήρημα να προασπίζει την αδράνεια, να δικαιολογεί την αμεθεξία – κυρίως του εαυτού του – δηλώνοντας με απύθμενη αυθάδεια: «όσοι συμμετέχουν στις δράσεις του ΔΗΣΥΝ είναι άεργοι». Φερέλπιδες νέοι άνθρωποι με αξιόλογες σπουδές φαίνεται να έχουν αλλοτριωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε δεν αντιλαμβάνονται πότε εκπίπτουν σε μικρονοϊκά ρητορεύματα, επιχειρηματολογικές παιδαριωδίες και ηλίθιους κομπασμούς ...Δεν καταλαβαίνουν πότε αυτοκτονούν πολιτικά, ούτε καν πότε αυτοκαταδικάζονται σε ανυποληψία.
Στον αντίποδα εύλογα ερωτήματα γεννά η σκανδαλώδης ανοχή της μετριοπαθούς πλειοψηφίας του ΔΗΣΥΝ απέναντι σε τέτοιου είδους πολιτικά ακραίες συμπεριφορές. Ανεκτικότητα που συντηρεί και επιτείνει το κλίμα νοσηρότητας, ενώ μοιραία κινδυνεύει να παρερμηνευτεί ως προσπάθεια πλήρους συγκάλυψης. Αυταπατώνται οικτρά όσοι πιστεύουν πως προστατεύουν το προφίλ του Συμβουλίου, επιδεικνύοντας μια κακώς εννοούμενη συντεχνιακή αλληλεγγύη. Τα εκβιαστικά διλήμματα, τα ένοχα μυστικά, τα συγχωροχάρτια όχι μόνο δεν συμβάλλουν στην επίλυση του προβλήματος αλλά οδηγούν στην νομοτελειακή του διόγκωση. Παγιδεύουν σε φαύλο κύκλο. Αιδώς γαρ εν κακοίσιν ουδέν ωφελεί, η γαρ σιωπή τω λαλούντι σύμμαχος2.
Ο νόμος της omerta δημιούργησε δικαιολογημένα σε κάποιους την ψευδαίσθηση πως ατιμωριτί μπορούν ακόμα και να εξυβρίζουν, να εκφοβίζουν, να απειλούν, να τραμπουκίζουν καλλιεργώντας ένα κλίμα πολιτικής τρομοκρατίας στους κόλπους του ΔΗΣΥΝ. Δεν μπορεί κανείς παρά να ντρέπεται επώδυνα για την ανθρώπινη και πολιτική τους έκπτωση.
Πέρα από την ένοχη πρόθεση της εμπαθούς πολεμικής το συνηθέστερο κίνητρο τέτοιων συμπεριφορών είναι το ασυνείδητο: οι ανασφάλειες3.
Σε περιβάλλοντα προχωρημένης παρακμής οι άνθρωποι «άδεια πουκάμισα» χάνουν αναπόφευκτα κάθε αίσθηση της πραγματικότητας. Πιστεύουν λόγου χάρη, πως το αξίωμα γίνεται προϋπόθεση για την προσωπική καταξίωση, μέσο για την αρρωστημένη προβολή του υπερφίαλου εγώ. Με νεκρωμένο κάθε άλλο κριτήριο αξιολόγησης, η καταξίωση προκύπτει αποκλειστικά από τον τίτλο, την καρέκλα, το οφίτσιο. Καλύτερος είναι αυτός που το κατέχει. Δεν λογαριάζεται το πώς και το γιατί το κατέχει – αν είναι δοτό το αξίωμα, κληροδότημα οικογενειακό, αν έχει εξαγοραστεί με συμφωνίες υποταγής, ή ακόμα αν είναι προϊόν ωμού εκβιασμού ή εκλογικής νοθείας.
Μάταια ο Αλεξανδρινός Ποιητής προτρέπει: «αν είσαι από τους αληθινά εκλεκτούς, την επικράτηση κοίταζε πώς αποκτάς4». Κατάντησε το αξίωμα να νέμεται ως πειρατικό λάφυρο, να επιδεικνύεται ως αθλητικό τρόπαιο, να μαγαρίζεται από τυχάρπαστους πολιτικούς τυχοδιώκτες.
Υπάρχει η αίσθηση πως αντιπρόταση στον μηδενιστικό αμοραλισμό δεν μπορεί να υπάρξει. Βλέπετε η ποιότητα στον πολιτικό βίο δεν αντικειμενοποιείται. Η πείρα βεβαιώνει πως κάθε τέτοια απόπειρα, εντοπισμού των άριστων πολιτών, καταλήγει κατά κανόνα σε παρωδία.
Κανόνας όμως που ανατρέπεται απ’ το ριζοσπαστικό οργανωτικό μοντέλο λειτουργίας του Συμβουλίου, μιας και δομικό του στοιχείο αποτελούν φορείς, οργανώσεις και σύλλογοι, οι οποίοι δια των εκπροσώπων τους συγκροτούν τη γενική συνέλευση του ΔΗΣΥΝ.
Γίνεται εύκολα κατανοητό πως οι παραπάνω φορείς μέσα από τη διαδικασία επιλογής των αντιπροσώπων τους καθορίζουν τόσο τις ποιοτικές παραμέτρους όσο και την πολιτική φυσιογνωμία του Συμβουλίου. Έτσι, νέοι που διακρίθηκαν για τη συλλογική τους προσφορά και δράση, ενώ παράλληλα ξεχώρισαν για το ήθος και τις κοινωνικές τους ευαισθησίες μπορούν να αποτελέσουν αφενός τους καλύτερους πρεσβευτές των φορέων τους σε μια ευρύτερη συλλογικότητα όπως το ΔΗΣΥΝ, αφετέρου δε, μπορούν να εγγυηθούν τη συνέχεια «του μακρινού ταξιδιού για ακτές άγνωστες και συνάμα εξωτικές5».





1 Καινή Διαθήκη, Παύλου προς Εφεσίους ε12
2 Σοφοκλής, «Το να δείχνεσαι ντροπαλός ανάμεσα σε κακούς δεν ωφελεί καθόλου, γιατί η σιωπή η δική σου γίνεται  τότε σύμμαχος του κακού, που φλυαρεί».
3 Χ. Γιανναράς, Ο ρεαλισμός του ακατόρθωτου
4 Κ. Π. Καβάφης, Ο Θεόδοτος
5 Ενημερωτικό δράσης ΔΗΣΥΝ Κιλκίς 2001-2004




22 Σεπ 2005


Κιλκίς 22/09/2005

«Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί είμ’ εγώ κι ο κτίστης.»
                                                                                          Κωστής Παλαμάς




Ο κύβος ερίφθη, καθώς ο Γιώργος Παπανδρέου ανήμερα του εορτασμού της επετείου των 31 χρόνων από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ ανακοίνωνε, με συνοπτικές διαδικασίες, τη διάλυση της νεολαίας του κινήματος.
Μια απόφαση που, κατά τον ίδιο, στηρίχθηκε τόσο στην διαπίστωση πως η νεολαία έχει γίνει θύμα φατριών, συσχετισμών, ομάδων, πελατειακών σχέσεων, χωρίς αρχές και χωρίς αξίες, όσο και στην επιθυμία της ίδιας της νεολαίας για ένα νέο ξεκίνημα.
Μεταξύ των άλλων, εισηγήθηκε τον ορισμό μιας επιτροπής στελεχών και προσώπων που θα διασφαλίσει τη νέα πορεία για την αναγέννηση της νεολαίας από μηδενική βάση, ενώ παράλληλα κάλεσε τους νέους να αυτοοργανωθούν σπάζοντας κατεστημένα, αντιλήψεις και νοοτροπίες του παρελθόντος.
Ακόμη διαβεβαίωσε ρητά, ότι είναι αυτός που διάπλατα ανοίγει τις πόρτες του κόμματος εγγυώντας την απρόσκοπτη συμμετοχή όλων, έτσι ώστε οι νεολαίοι να γίνουν από θεατές μέρος της πολιτικής σκηνής. Τέλος, για το σκοπό αυτό, εγκαινίασε ένα πλατύ ανοιχτό διάλογο με τα νέα στελέχη…
Οι παραπάνω δηλώσεις του προέδρου του Σοσιαλιστικού Κινήματος όχι μόνο εκθέτουν πολιτικά την έως τώρα ηγεσία της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, αλλά ταυτόχρονα την καταστούν υπόλογη για τον αντιδημοκρατικό τρόπο λειτουργίας της που είχε ως αποτέλεσμα τον αγωνιστικό εκφυλισμό, τον ιδεολογικό μαρασμό και την γενικότερη πολιτική απαξίωση της οργάνωσης. Κυρίως όμως εκλαμβάνονται, από όλους όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, ως μια έμμεση παραδοχή της αδυναμίας του ιδίου τόσο στο να πείσει το σύνολο των στελεχών της νεολαίας για την αναγκαιότητα των οργανωτικών μεταρρυθμίσεων που πριν ένα χρόνο προωθούσε, όσο και στο να επιβάλει το πνεύμα πολιτικής συναίνεσης και ομοφωνίας που διακαώς επιθυμούσε.
Είναι κοινό μυστικό άλλωστε, πως μια σειρά άστοχων εκτιμήσεων, ερασιτεχνικών χειρισμών και καθοριστικών λαθών της ηγεσίας του Κινήματος με αποκορύφωμα την διεξαγωγή του Συνεδρίου της νεολαίας πριν από το Συνέδριο του Κόμματος, θα υπονομεύσουν το μέλλον της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ και θα οδηγήσουν μοιραία στη διάλυσή της.
Οι εκκλήσεις του Γ. Παπανδρέου για ειρηνική επανάσταση, σπάσιμο των μηχανισμών και δημιουργία ενός κόμματος αξιών και ήθους στο επίμαχο Συνέδριο της νεολαίας τον περασμένο Δεκέμβρη έπεσαν στο κενό, με αποτέλεσμα η «πολιτική ανταρσία» που ακολούθησε από μερίδα στελεχών να οδηγήσει στην αποθέωση του πολιτικού αμοραλισμού και της ιδεολογικής μισαλλοδοξίας. Το κλίμα φορτίστηκε επικίνδυνα και τα χειρότερα απεφεύχθησαν με τους μισούς περίπου συνέδρους να αποχωρούν ειρηνικά,  μήπως και μπορέσει, έστω και στο παρά πέντε, να διασωθεί η ενότητα και το κύρος του χώρου. Ήταν όμως πολύ αργά. Το ρήγμα είχε βαθύνει και η Νεολαία ΠΑΣΟΚ είχε κοπεί στα δύο. Αυτή ήταν και η αρχή του τέλους. Μάταια τρεις μέρες αργότερα ο Πρόεδρος δήλωνε σε δημοσιογράφους «εγώ θα παλέψω και θα συμβάλω στην ευρύτερη ενότητα του νεολαιίστικου κινήματος αλλά και στη χειραφέτησή του από μηχανισμούς».
 Οι καλοπροαίρετες προθέσεις του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ για την εξυγίανση του χώρου, δεν θα έχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα, οπότε εννέα μήνες αργότερα θα αναγκαστεί να βάλει ένα τέλος σ’ αυτήν την πολιτικά ερμαφρόδιτη κατάσταση διαλύοντας τη νεολαία… Ίσως γιατί η πολυαναμενόμενη ιδεολογική κυοφορία του Συνεδρίου αποδείχθηκε πως δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένα πολιτικό ανεμογκάστρι.
Παράλληλα, αίσθηση προκαλεί το γεγονός πως οι απροσδιόριστες έως τώρα καταγγελίες του Γ. Παπανδρέου για την ύπαρξη «αόρατων και παρασκηνιακών μηχανισμών» που ταλάνιζαν τα τελευταία χρόνια τους ανυποψίαστους νεολαίους εγκαταλείπονται, για να καταδειχθούν πλέον φανερά οι πρωτομάστορες και οι αρχιτέκτονες αυτού του πολιτικά σαθρού οικοδομήματος. Ένα ετερόκλητο συνοθύλευμα από πολιτικούς τυχοδιώκτες και κομματικούς μισθοφόρους, αμοραλιστές και αριβιστές, ανδράποδα και φελλούς, ιδεολόγους της περιχαράκωσης και λυσσασμένες για εξουσία πολιτικές ομάδες που εσκεμμένα παράβλεπαν την ομοιότητα και τη συνέχεια, τόνιζαν έντεχνα μόνο τη διαφορά και εμφάνιζαν τον «άλλον» ως το «απόλυτο κακό» που πρέπει να συντριβεί οριστικά και να κονιορτοποιηθεί.
Και όλα αυτά με την ανοχή και τη συγκάλυψη μερίδας στελεχών της ηγεσίας του Κόμματος που είχε καταστήσει την οργάνωση της νεολαίας σε αρένα επίλυσης των δικών της εσωκομματικών διαφορών με προσωπικούς στρατούς πολιτικά πωρωμένων «μονομάχων». Γι’ αυτούς όμως ούτε λόγος. Είναι αυταπόδεικτο ωστόσο  πως οι πελατειακές σχέσεις και τα παιχνίδια της διαπλοκής με την εξουσία απαιτούν πάντα δύο παίκτες.
Γι’ αυτό άλλωστε πληθαίνουν, ολοένα και περισσότερο, οι φωνές που επισημαίνουν πως οι όποιες προσπάθειες για την αναγέννηση της νεολαίας δεν μπορούν να έχουν ως αφετηρία παραινέσεις και ευχολόγια, αλλά ούτε είναι δυνατόν να εξαντλούνται στα στενά όρια ενός νέου οργανωτικού μοντέλου, όσο ριζοσπαστικό κι αν είναι αυτό. Αναμφίβολα απαιτείται η λήψη και η εφαρμογή δραστικότερων μέτρων που θα θέσουν στο περιθώριο όλους εκείνους που με τη συμπεριφορά τους εξέθεσαν το Κίνημα, ενώ παράλληλα θα αποθαρρύνουν κάθε επίδοξο μιμητή τους. Κυρίως όμως θα ικανοποιήσουν το «περί δικαίου» αίσθημα του απλού μέλους.
«Σπάστε τα καλούπια, σπάστε τα δεσμά, ξεπεράστε τα τσιτάτα και τους δογματισμούς», παρότρυνε τους νεαρούς συνέδρους το Δεκέμβριο ο Αρχηγός, για να έρθει λίγους μήνες αργότερα και να ανταμείψει τα «παιδιά των μηχανισμών» - Μωραΐτη και Αντωνίου – με θέσεις και ρόλους στα ανώτερα κομματικά όργανα του ΠΑΣΟΚ. Η ασυνέπεια μεταξύ λόγων και πράξεων της ηγεσίας δημιουργεί πολιτικούς κραδασμούς που υπονομεύουν τη συνοχή του Κινήματος και αφήνουν την πικρή υπόγευση του εμπαιγμού στα μέλη του.
Αισιοδοξία πάραυτα, προκαλεί το γεγονός ότι μέσα στις προθέσεις του Γ. Παπανδρέου είναι ο νέος φορέας νεολαίας που θα συσταθεί να αποτελείται όχι μόνο από μέλη και φίλους αλλά και από οργανωμένες κινήσεις, ανεξάρτητες πρωτοβουλίες και ρεύματα σκέψης. Κι αυτό γιατί οι κλειστές κομματικές παρατάξεις σ’ έναν κόσμο που μεταβάλλεται γοργά δεν έχουν πια μέλλον αλλά ούτε και παρόν. 
Αναμφισβήτητα, αυτή η επιδιωκόμενη ιδεολογική πανσπερμία είναι ασυμβίβαστη με την έννοια του οριστικού νικητή που εκτοπίζει όλους τους άλλους, ξένη με το modus vivendi της αναγκαστικής συνύπαρξης μέσα στην ασυνεννοησία και την αδιαφορία, αντίθετη με μια παραλυτική συναίνεση. Ο πολιτικός αυτός πλουραλισμός όμως, απαιτεί ένα ελάχιστο που θα δεσμεύει όλους τους παίκτες, όλα τα συμβαλλόμενα μέρη. Ένα ηθικό ελάχιστο που θα διασφαλίζει το fair play του παιχνιδιού, ένα δημοκρατικό ελάχιστο που θα εγγυάται την ελεύθερη διαβούλευση όλων, αποτρέποντας τον αποκλεισμό και τη στέρηση, αλλά κυρίως ένα πολιτικό ελάχιστο που θα προεξοφλεί την πολιτική συνοχή και συνέχεια του χώρου.
Να γιατί είναι επιτακτική ανάγκη, σήμερα κιόλας, να καταστεί σαφές από τον ίδιο τον Πρόεδρο με τρόπο τέτοιο που δε θα επιδέχεται παρερμηνεία και αμφισβήτηση, ότι όποιος δεν πληροί το μίνιμουμ των παραπάνω προϋποθέσεων δεν θα έχει καμία απολύτως θέση στο νέο οικοδόμημα.
Μόνον έτσι μπορεί να επιτευχθεί το όραμα της «μεγάλης πολιτικής σύνθεσης»1 στο χώρο της σοσιαλιστικής νεολαίας. Γιατί σύνθεση, δεν είναι απλά ένα εκλεκτικό άθροισμα. Η σύνθεση δεν οδηγεί σ’ ένα άθροισμα των μερών αλλά σε ποιοτική αλλαγή. Σημαίνει πέρασμα σ’ ένα άλλο ποιοτικά επίπεδο, που δεν υπήρξε ποτέ πριν. Αυτό το ξέρουμε πιο χειροπιαστά από τη βιολογία. Νέοι γενετήσιοι συνδυασμοί δημιουργούν νέο γενετικό υλικό, νέες ποικιλίες, νέες επιλογές. Όπως στη βιολογία έτσι και στην πολιτική. Η «μεγάλη πολιτική σύνθεση» είναι υπέρβαση και στρέφεται στο μέλλον. Γι’ αυτό και απαιτεί ανάλγητους γκρεμιστές και εμπνευσμένους κτίστες.

                                                                                          nickterzis@hotmail.com 

_______________________
1. Η έννοια της «πολιτικής σύνθεσης» αποτελεί πνευματικό δάνειο από το βιβλίο του Μίμη Ανδρουλάκη, «Βαμπίρ και κανίβαλοι».


Απάντηση από συνεργάτη του ΓΑΠ
Φίλε Νίκο,

Αρχικά ευχαριστούμε για την επικοινωνία. Το μήνυμα-άρθρο σου διαβιβάστηκε στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Γιώργο Α. Παπανδρέου την ημέρα που το έστειλες. Λυπάμαι όμως για την καθυστερημένη απάντηση για ενημέρωση σου, μιας και τεχνικά προβλήματα όπως και ο αυξημένος φόρτος εργασίας των τελευταίων ημερών δεν μου επέτρεψαν να απαντήσω άμεσα.

Σχετικά με την Νεολαία, πιστεύω πως η κίνηση – επιλογή του Γιώργου Α. Παπανδρέου για επανίδρυση της νεολαίας, για μια νέα αρχή, επιφέρει πολλές ευκαιρίες και στους νέους που είναι σήμερα στην νεολαία και έχουν όρεξη για συμμετοχή και δημιουργία, όραμα και αξίες, όπως και σε κάθε νέο που μέχρι σήμερα μπορεί να μην συμμετείχε στην οργάνωση μας αλλά προβληματίζεται, ενδιαφέρεται για το αύριο του, ανησυχεί και αναζητά δημοκρατικά σχήματα για συμμετοχή, ειλικρινή διάλογο και δράση - για διάλογο, κατάθεση απόψεων, ιδεών με στόχο την δημιουργία της Νεολαίας που θέλουμε. Θεωρώ πως όπως λέει και ο ΓΑΠ η υπόθεση της πολιτικής θα πρέπει να γίνει υπόθεση των νέων και με τόλμη να έλθουμε στο προσκήνιο με στόχο την συν δημιουργία ενός καλύτερου αύριο, του δικού μας αύριο. Για μια νεολαία, ένα κόμμα, δημιουργικό, διαδικτυακό, διαδραστικό, δημοκρατικό, συμμετοχικό, ευέλικτο, ανοιχτό, ζωντανό, με αξίες, αρχές! Που θα έχει σαν πρώτο μέλημα την ανάδειξη των απόψεων των νέων, την συμμετοχή τους στα μεγάλα θέματα, την συμβολή τους στην διαμόρφωση πολιτικής για ζητήματα όπως η παιδεία, το περιβάλλον, η μετανάστευση, τα ναρκωτικά, η ανεργία, η αξιοκρατία του συστήματος κτλ Για να γίνουν όμως όλα αυτά πράξη, πέραν των ελάχιστων απαιτήσεων για το ποιόν κάθε συμμετέχοντα όπως αναφέρεις, πέραν της νέα δομής που θα πρέπει να εξασφαλίζει κάποια σταθερότητα στο όργανο έχοντας ασφαλιστικές δικλίδες με στόχο την δυνατότητα για συμμετοχή όλων, ως βασικότερη προϋπόθεση θεωρώ την ενεργή συμμετοχή και δράση από κάθε νέο, από όλους μας, στην βάση του οράματος για ένα διαφορετικό αύριο, με αρχές και αξίες, έχοντας θάρρος, όρεξη για κατάθεση απόψεων και ιδεών, πάθος για αλλαγή, αίσθημα συν ευθύνης για το αύριο που μας δίνετε η δυνατότητα να διαμορφώσουμε…

Όσο για τις κινήσεις ΓΑΠ σχετικά με τις εξελίξεις στον χώρο της Νεολαίας θα σου πρότεινα να δεις τις τελευταίες ομιλίες του Γιώργου Α. Παπανδρέου στο Εθνικό Συμβούλιο του κόμματος.

Κλείνοντας θα ήθελα να σε προσκαλέσω να συμμετέχεις στο «Οι νέοι έχουν το λόγο». Είναι μια ενότητα διαλόγου που περιέχει διάφορα ενδιαφέροντα θέματα θα έλεγα προς συζήτηση και σχολιασμό που έχουν δημιουργηθεί στο www.papandreou.gr και είναι αφιερωμένα αποκλειστικά σε μας τους νέους. Εν προκειμένου και εξαιτίας της συγκυρίας θα σου πρότεινα να συμμετάσχεις στο «Αξιοποιώ το διάλογο - Βάζω τα ερωτήματα μου!» που λειτουργεί με στόχο κάθε νέος, κάθε πολίτης να συμμετάσχει και να αναφέρει τους προβληματισμούς του, τις ιδέες του για το αύριο της Νεολαίας.


Να σαι καλά,
Αίγλη Μπαλαμάτση
Υπεύθυνη site (Θέματα Νέων)

www.papandreou.gr


_____________________________________________________________

Ερώτημα: Ποια είναι η Αίγλη Μπαλαμάτση;



Απάντηση: http://www.iefimerida.gr/

Θυμάστε την Αίγλη Μπαλαμάτση, συνεργάτιδα και «κολλητή» του Γιώργου Παπανδρέου, υπεύθυνη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τον τότε Πρωθυπουργό; Αυτή που ο Παπανδρέου είχε διορίσει στη Βουλή εν μέσω κρίσης, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων;
Η εν λόγω συνεργάτης ανακοίνωσε σήμερα μέσω τουίτερ ότι παραιτείται από τη Βουλή για λόγους ...αξιοπρέπειας!
Όπως αναφέρει μάλιστα κατέθεσε την παραίτησή της στις 5 Οκτωβρίου.
Η Αίγλη Μπαλαμάτση, άγνωστη στο πλατύ κοινό και γνωστή μόνο στους παροικούντες την Ιπποκράτους, είχε γίνει πρότυπο «κηπουρού» επί Γιώργου Παπανδρέου, όταν ο τότε Πρωθυπουργός για να της δείξει την ευγνωμοσύνη του για το ...έργο που επιτελούσε στο πλευρό του την διόρισε με το έτσι θέλω στη Βουλή.

Αρκεί βέβαια να μη παραιτήθηκε από τη Βουλή για να πάρει κάποια άλλη θέση...


15 Ιουν 2005


Εκδήλωση ΟΝΕΕ 10/06/2005









9 Μαΐ 2005

 Κιλκίς 08/05/2005


                               ΟΜΙΛΟΣ ΝΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ






« Ύστερα από είκοσι χρόνια
θα είσαι περισσότερο
απογοητευμένος απ’ αυτά
που δεν έκανες παρά από αυτά
που έκανες.
Γι΄ αυτό πέταξε τα σχοινιά.
Πλεύσε μακριά από το σίγουρο λιμάνι
με ανοιγμένα πανιά του δικού
σου καραβιού.
Εξερεύνησε, Ονειρέψου, Ανακάλυψε. »
              
                                     Μάρκ Τουαίην


Η ρήση αυτή του Μάρκ Τουαίην αποτυπώνει με τον πιο εκφραστικό τρόπο την σημερινή ανάγκη των νέων ανθρώπων να πετάξουν τα σχοινιά που τους κρατούν δέσμιους της αδιαφορίας και της μοιρολατρίας. Το σίγουρο λιμάνι της άγνοιας και της απάθειας δεν συνάδει με τη διάθεση όλων των νέων για ενημέρωση, συμμετοχή, δράση και παρέμβαση…

Γι αυτό και εμείς αποφασίσαμε να ανοίξουμε τα πανιά μας και να καλέσουμε όλους τους νέους και τις νέες της χώρας να επιβιβαστούν στο δικό μας καράβι, στον Όμιλο Νέων για την Ελλάδα και την Ευρώπη (Ο.Ν.Ε.Ε.)
Ο ΟΝΕΕ ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 2002 και κατοχυρώθηκε νομικά τον Μάρτιο του 2003. Αποτελεί ένα ανεξάρτητο, και μη κερδοσκοπικό σωματείο. Μέλη του μπορούν να γίνουν όλοι οι νέοι από 18 έως και 35 ετών. Δραστηριοποιείται σε ολόκληρη την Ελληνική Επικράτεια, και με Τοπικά Γραφεία και πυρήνες, στους περισσότερους Νομούς της χώρας. Βασικοί μας σκοποί είναι να ωθήσουμε τους νέους ανθρώπους:

·    Να εξερευνήσουν το οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις προοπτικές και τις ευκαιρίες που προσφέρει, τις αλλαγές που επιφέρει στην καθημερινή μας ζωή
·       Να εντοπίσουν τα κακώς κείμενα όλων των εκφάνσεων της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής της χώρας και να αναζητήσουν ουσιαστικούς και πρωτοποριακούς τρόπους αντιμετώπισης των κοινών προβλημάτων διεκδικώντας ρόλο στις πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες
·     Να ονειρευτούν και να οραματιστούν την Ελλάδα και την Ευρώπη του αύριο αναλαμβάνοντας δράση σήμερα, αναδεικνύοντας την κοινωνία των νέων πολιτών.
·    Να ανακαλύψουν ιδέες, θέσεις, προτάσεις και παρεμβάσεις για να αισθανθεί ο νέος ουσιαστικός συμμέτοχος της οικοδόμησης της Ευρώπης του αύριο και του εκσυγχρονισμού της ελληνικής κοινωνίας. Να ανακαλύψουν νέους πολιτικούς δρόμους συμμετοχής και δράσης.


Ο ΟΝΕΕ σε όλο αυτό το διάστημα της λειτουργίας του, προχώρησε σε σειρά εκδηλώσεων, ημερίδων, σεμιναρίων για την προώθηση όλων των παραπάνω στόχων. Η ιστοσελίδα μας στο διαδίκτυο www.onee.gr και το περιοδικό μας θέλουμε να αποτελέσουν βήματα διαλόγου και ανταλλαγής σκέψεων όλων των νέων.

Αποτελεί κοινή διαπίστωση πως η πορεία της χώρας στην Ευρώπη και στο παγκοσμιοποιημένο γίγνεσθαι εξελίσσεται μέσα σε συνθήκες αντιθέσεων και συγκρούσεων. Για την περαιτέρω πρόοδο και εξέλιξη της χώρας είναι επιβεβλημένη η συμμετοχή και πρωτοπορία σε αυτή τη διαδικασία όλων των ζωντανών και δημιουργικών δυνάμεων της χώρας. Οι δυνάμεις αυτές οφείλουν να δώσουν λύσεις στα προβλήματα που σώρευσαν στην χώρα μας ο λαϊκισμός, η δημαγωγία, η εύκολη αντίληψη για την πολιτική και οι αναχρονιστικές αντιλήψεις. Τα μεγάλα βήματα προόδου και εκσυγχρονισμού που συνετελέσθησαν στην χώρα μας ανέδειξαν πιο έντονα τις υστερήσεις και τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, κυρίως σε επίπεδο νοοτροπιών. Η υπερκέραση των συγκεκριμένων προβλημάτων αποτελεί προαπαιτούμενο για τη δημιουργία όλο και καλύτερων προϋποθέσεων για μια Ελλάδα ισχυρή με κοινωνία ισχυρή. Μια κοινωνία ανοιχτή, δημιουργική. Μια κοινωνία πολιτών.

Κεντρικό σημείο μιας κοινωνίας πολιτών είναι η σύνδεση πρωτοβουλίας και κοινωνικής ευθύνης. Την πρωτοβουλία για την συμπόρευση των ζωντανών και δημιουργικών δυνάμεων της χώρας πρέπει να την αναλάβει η ελληνική νεολαία. Γιατί εμείς οι νέοι είμαστε κοινωνικά υπεύθυνοι. Οι νέοι μας αποστρέφονται τις λογικές εκείνες που προβάλλουν το ατομικό και συντεχνιακό συμφέρον εις βάρος του συλλογικού. Η κοινωνία των νέων πολιτών με αίσθημα κοινωνικής ευθύνης αναλαμβάνει πρωτοβουλίες.

Με το ίδιο αίσθημα και εμείς προχωρήσαμε στην Ίδρυση του Ομίλου Νέων για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Η γέννηση ενός ομίλου νέων με πολιτικά χαρακτηριστικά υπογραμμίζει την τόλμη και την πρόκληση του εγχειρήματος. Νέοι και πολιτική δε μπορούν πλέον να θεωρούνται έννοιες "ετερώνυμες", αλλά μπορούν μέσα από την κοινή ματιά, τις κοινές ανησυχίες και την επανατοποθέτηση στις πολιτικές αξίες, να δημιουργήσουν μια ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΝΕΟΤΗΤΑ και να αποτελέσουν ένα άρρηκτο, δημιουργικό και ελπιδοφόρο όχημα ως συμβολή στο μέλλον της Ελλάδας, της Ευρώπης και της παγκόσμιας κοινωνίας...

Εθελοντές στην όσμωση μέσα στο νέο διεθνές περιβάλλον της διευρυμένης Ενωμένης Ευρώπης, των πολιτικών ζητημάτων και των εθνικών προκλήσεων, ερχόμαστε σε επαφή μέσα από τη χάραξη δημιουργικής πορείας διαλόγου, επιμόρφωσης και νέων προτάσεων από τους νέους προς όλους, μακριά από ταμπέλες και ιδεοληπτικά στερεότυπα .Η πολιτική αυθυπαρξία εμπνέει τη δυναμική μας.

Στην απόρριψη της πολιτικής ως συστήματος έμπνευσης και παραγωγής νέων δομών ελλοχεύει ο κίνδυνος της περιθωριοποίησης και απενεργοποίησης όλης της ζωτικότητας και της δημιουργικής πνοής που εμφυσά ο λόγος και η ενεργή συμμετοχή των νέων στις κοινωνικοπολιτικές ζυμώσεις . Για αυτόν ακριβώς το λόγο, ο σκοπός του Ομίλου Νέων για την Ελλάδα και την Ευρώπη διέρχεται μέσα από τους άξονες της πολιτικής αναζήτησης, της ανιδιοτέλειας και της αναδιατύπωσης των αιτημάτων που οικοδομούν τις νέες τάσεις μέσα από ουσιαστικές παρεμβολές μας στη συγκυρία.

Οι δημοκρατικές και προοδευτικές μας αρχές, η συνειδητοποίηση της εθνικής μας ταυτότητας και η θέασή της μέσα από το πρίσμα της νέας πραγματικότητας και των οραμάτων της Μεγάλης και Ενιαίας Ευρώπης είναι τα κοινά στοιχεία μας και χαρακτηρίζουν τα οράματά μας για το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας. Πάνω απ' όλα, όμως, εμείς είμαστε η αυριανή γενιά, η γενιά που καλείται να κρατήσει στα χέρια της τη χώρα μας και να εδραιώσει την πρόοδο και την ένταξή της στον σκληρό πυρήνα της Νέας Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 Είμαστε πολίτες και της Ελλάδας και της Ευρώπης. Χρέος μας είναι να αγωνιστούμε και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη. Οι στόχοι μας να είναι κοινοί, πόσο μάλλον σε μία εποχή που η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αποδειχθεί ηγέτιδα δύναμη σε έναν νέο πολυπολικό κόσμο. Προσβλέπουμε στην εποικοδομητική διεθνή και κυρίως διαπολιτισμική συνεργασία και συναδέλφωση των λαών, την ισότιμη συμμετοχή στα θεσμικά όργανα και τις κρίσιμες αποφάσεις και την ισότιμη απόλαυση των ωφελημάτων της Μεγάλης Ενιαίας Ευρώπης.

Για το λόγο αυτό, εκτιμούμε πως είναι επιβεβλημένες δημοκρατικές θεσμικές αλλαγές και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδιαίτερα μετά την διεύρυνση. Πρώτη προτεραιότητα πρέπει να είναι η συνταγματοποίηση των θεσμών, η οποία θα εδραιώσει την αυτοπεποίθηση του Ευρωπαίου πολίτη, θα ενισχύσει το αίσθημα ασφάλειας και ευημερίας στους ενωσιακούς κόλπους. Την αλλαγή των πολιτικών δομών και την ενίσχυσή τους, με τη δίκαιη εκπροσώπηση όλων των χωρών-μελών στα θεσμικά όργανα της Ευρώπης. Τη σύγκλιση της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, ώστε να εδραιωθεί το αίσθημα ασφάλειας.

 Και βέβαια, όλα αυτά με την παρουσία και την ενεργό συμμετοχή της χώρας μας, με τη διαφύλαξη και των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων της, την ισοβαρή κατανομή τους και κυρίως τη δημιουργία μίας νέας ισχυρής Ελλάδας με καθαρό ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Η ευκαιρία είναι μπροστά μας και δεν θα την αφήσουμε να περάσει. Δεν αξίζει να την χάσουμε.

Οι κοινωνίες δεν αλλάζουν χωρίς αναμετρήσεις. Η ιστορία δεν γράφεται χωρίς αντιπαραθέσεις. Αντιπαράθεση με ότι μας πάει πίσω. Με ότι εμποδίζει την πρόοδο , με ό,τι αντιστρατεύεται τις προσπάθειες των νέων. Η άρνηση είναι το σημερινό πρόσωπο της συντήρησης και κανένας νέος δεν ανέχεται την συντήρηση. Η κοινωνία και η πρόοδος που ζητάμε μπορούν να πραγματωθούν με πρωτοπόρους τους νέους.

Ο Όμιλος Νέων για την Ελλάδα και την Ευρώπη θέλουμε να βρίσκεται σ' αυτή την πρωτοπορία. Ο Όμιλος Νέων για την Ελλάδα και την Ευρώπη θέλουμε να εκφράσει την Π Ο Λ Ι Τ Ι Κ Η    Ν Ε Ο Τ Η Τ Α.




                                                                                    Με εκτίμηση
                                                                        Ο Πρόεδρος του ΟΝΕΕ Κιλκίς


                                                                                Νικόλαος Α. Τερζής



 
από την Ιδρυτική εκδήλωση του ΟΝΕΕ το 2003 στο Ζάππειο